Magiczne inwokacje zawsze były nieodzownym elementem magicznych rytuałów. Inwokacja jest zaproszeniem do ducha, bóstwa, lub podmiotu. Inwokacje są również nazywane zaklęciami.
Inwokacja wykorzystuje magiczne właściwości dźwięku, świętych i magicznych słów oraz świętych imion, aby wyrównać i zharmonizować świadomość z siłami duchowymi. Inwokacje są starannie skomponowane. Żeby przyciągnąć określone bóstwo lub ducha, inwokacja musi odnosić się do ich mocy, cnót i atrybutów oraz oferować odpowiednią pochwałę.
Iamblichus napisał w The Mysteries, że inwokacja jest jak ”boski klucz, który otwiera ludziom penetrację bogów. Przyzwyczaja nas do wspaniałych rzek niebiańskiego światła. W krótkim czasie przygotowuje do kontaktu z Bogami. I nie ustaje, dopóki nie podniesie nas na ich szczyt”.
Wezwanie musi być wypowiadane, a nie szeptane. Zarówno oddech, jak i dźwięk mają magiczne właściwości. Przy inwokacji należy użyć wszystkich zmysłów i zdolności. Eliphas Levi powiedział, że magiczna idea rytuału „musi zostać przetłumaczona na światło dla oczu, harmonię dla uszu, perfumy dla zmysłu powonienia, smaki dla ust i kształty dla dotyku”.
Magiczne inwokacje
Co więcej, inwokacja musi być wypowiedziana lub „wibrująca”, z możliwie jak największą intensywnością. Israel Regardie zauważył, że sekret każdego wezwania, jak również każdego aktu magicznego, polega na częstym wzywaniu i rozpalaniu siebie modlitwą.
W magii inwokacja jest wykonywana podczas zakreślania magicznego kręgu. Aby poprosić określone istoty, aby były obecne. Aby chroniły i były świadkami rytuału. Istoty mogą być również przywoływane, aby tymczasowo opętać osobę, na przykład w rytuałach medialności, channelingu i transu. Magiczne grymuary zawierają liczne inwokacje, a także instrukcje dotyczące rytuałów. Do najczęstszych celów należą: zdobycie miłości, zajście w ciążę, znalezienie skarbu lub zdobycie bogactwa, ochrona przed wrogami, nieszczęściem i niszczycielską magią oraz uzdrowienie.
W zachodniej tradycji magicznej mag poświęca swoje ego, aby przywołać w nim boga jako formę boskiego posiadania. Doświadczony mag wygłasza spontaniczną inwokację. Aleister Crowley powiedział, że inwokacje nigdy nie powinny być odczytywane, ponieważ brakowałoby im odpowiedniej magicznej siły, aby inwokacja zakończyła się powodzeniem.