Zaklęcia w magii. Chociaż granica zaklęcia określa, w jaki sposób mana powinna być użyta do wywołania efektu. Nie oznacza to, że wykonanie zaklęcia zaowocuje pomyślnym efektem magicznym przy pierwszym rzuceniu. Granica zaklęcia po prostu zawęża przestrzeń możliwości do czegoś na tyle małego, że dusza może to stosunkowo szybko rozgryźć.
Mimo to, nawet jeśli proces uczenia się nie jest natychmiastowy, jest niesamowicie szybki w porównaniu z alternatywami. A rzeczy, które wymagałyby tygodnia niestrudzonego powtarzania, można opanować w ciągu pięciu minut ćwiczeń.
Oczywiście w grę wchodzą kompromisy. Chociaż granica zaklęcia znacznie skraca czas potrzebny do nauczenia się magii, sztywność konstruktu many ogranicza zdolność rzucającego do dostosowania efektu zaklęcia poza to, co jest zaprogramowane w granicy zaklęcia. Ogólnie rzecz biorąc, rzucający określa, jak zaklęcie będzie się zachowywać podczas rzucania zaklęć. Po tym magia przeważnie robi swoje, a rzucający ma bardzo ograniczone możliwości zmiany swojego zachowania. Poza całkowitym odrzuceniem zaklęcia i rzuceniem zupełnie nowego zaklęcia.
Zaklęcia w magii
Tę sztywność można złagodzić, jeśli mag poświęci trochę swojego czasu na nieustrukturyzowaną magię związaną z często używanymi zaklęciami. Dzięki temu rzucający może używać bardziej luźno zdefiniowanych granic zaklęć w swoich zaklęciach. Co daje mu większą swobodę w dostosowywaniu efektów do własnych potrzeb w danym momencie. Ta praktyka jest szeroko stosowana wśród współczesnych magów. Jest głównym powodem, dla którego współczesne zaklęcia strukturalne są tak elastyczne w porównaniu do ich starożytnych odpowiedników. Wcześniej mag bojowy musiał nauczyć się 15 indywidualnych odmian zaklęcia kuli ognia, jeśli chciał mieć wysoki stopień kontroli nad promieniem wybuchu, intensywnością ognia i innymi zmiennymi. Nowoczesna wersja zaklęcia ognistej kuli może zrobić wszystko, co zrobiło tych 15 odmian. Pod warunkiem, że ktoś ma wystarczająco wysokie umiejętności kształtowania, aby faktycznie rzucić zaklęcie.
Oprócz tego, że są nieelastyczne, zaklęcia strukturalne wymagają również dość długiej procedury rzucania. Jest to zarówno niewygodne, jak i niebezpieczne. Zwłaszcza w bitwie, ale czasem i poza nią. Im dłuższa procedura rzucania, tym większe prawdopodobieństwo, że coś zrobi źle. Lub, że rzucający zostanie przerwany w połowie. I chociaż nieustrukturyzowaną magię można zwykle odrzucić lub skorygować, jeśli coś pójdzie nie tak, ustrukturyzowana magia zasadniczo przenosi dużą część kształtowania many i kontroli bezpieczeństwa na granice zaklęcia. Jeśli jest uszkodzona lub niewłaściwie wykonana, rzucający może łatwo skończyć martwy.