Magia w starożytnym Rzymie – Miłość
Wtedy, podobnie jak dzisiaj, kwestie romantyczne zdominowały praktykę magii – lub przynajmniej zgodnie z dowodami, jakie posiadamy na temat używania magii w tym okresie.
Podejrzewasz, że twój mąż miał romans? Poproś maga, żeby to naprawił.
Mag wypisał ołowianą tabliczkę ze słowami: „Bóstwo, odwróć Domicję od ciała Gajusa”.
Możesz także spróbować użyć amuletu, który może być wykonany z kamienia, papirusu lub metalu, aby odzyskać męża.
Ale co by było, gdybyś był namiętnie zakochany w kimś innym, ale zbyt nieśmiały, by do niej podejść? A co jeśli, co gorsza, wyszła za kogoś innego?
W tym przypadku możesz zatrudnić magika, który następnie wykonałby dwie gliniane figurki, jedną mężczyznę i jedną kobietę. Po wpisaniu imion planowanych kochanków, Kornelii i Kwintusa, czarodziej wiązał figurki sznurkiem. Następnie musiał znaleźć pasmo włosów lub kawałek materiału z ubrania Kornelii i Kwintusa. Te figury i przedmioty zostały następnie złożone w grobie kogoś, kto zmarł w wyniku przemocy. Robiąc to, mag wypowiedział zaklęcie, prosząc bóstwo o zjednoczenie tych dwojga na zawsze.
Magia w starożytnym Rzymie
Sprawy prawne
Rzymianie mieli dość zaawansowany system prawny, ale często faworyzował tych, którzy byli zarówno zamożni, jak i wolni. Dlatego miało sens, że osoby bez władzy ekonomicznej lub politycznej próbowały ominąć sądy i zamiast tego użyć magii.
Gdybyś miał skradziony pierścień i wiedziałeś, kim jest złodziej, mag wypisałby zaklęcie na ołowianej tabliczce, mówiąc: „Bóstwo, przyprowadź Tytusa przed oblicze sprawiedliwości; każ mu zwrócić mój pierścionek, a potem pozwól mu stracić swoją fortunę ”.
Dla tych, którzy stanęli przed sądem, magia wciąż miała swoje zastosowanie. Oskarżeni często przygotowywali dwa rodzaje obrony: niemagiczną obronę prawną i obronę wykorzystującą magię. Zaklęcie słowne lub pisemne może wezwać bóstwo, aby „związało język mojego przeciwnika Rufusa i sprawiło, że oniemiał. Nie pozwól mu wygrać tego procesu ”.
Wielu prawników przegrywającej twierdziło, że czary sprawiły, że zapomniał o słowach lub związał język, co jest wyraźną wskazówką, że wielu Rzymian wierzyło, że magia jest powszechna.